Πρέσβης ε.τ. Αντλεί την καταγωγή του από την Αθήνα και την Πάτρα, με απώτερη την Μαρώνεια Ροδόπης και την Δημητσάνα Αρκαδίας.
Ο παππούς του Ιωάννης Μ. ήταν καπνέμπορος στην Οδυσσό, έφυγε στην Κωνσταντινούπολη με την Οκτωβριανή Επανάσταση το 1917 και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα με την μικρασιατική καταστροφή το 1922. Ο παππούς Αλέξανδρος Π. ασχολήθηκε με το εμπόριο. Ο πατέρας του σπούδασε νομικά και εργάστηκε στον δημόσιο χώρο, απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε με τον βαθμό του επίτιμου διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών. Επίσης έλαβε ενεργά μέρος στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, όπου τραυματίστηκε. Αδελφός του είναι ο Βασίλης, εργάστηκε στον τραπεζικό τομέα. Έκανε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Αθήνα. Υπήρξε μέλος του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων Φιλοθέης και του Αθλητικού Ομίλου. Απέκτησε το πτυχίο των Οικονομικών από την Νομική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1972. Μετείχε στο φοιτητικό κινημα της Ελληνοευρωπαϊκής Κίνησης Νέων, όπου 42 φοιτητές προσέφυγαν στο πρωτοδικείο (21.05.1972) με το αίτημα των ελεύθερων εκλογών. Μετεκπαιδεύτηκε ως υπότροφος του Πανεπιστημίου Γενεύης για την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Κατά την διάρκεια των σπουδών του, τού αφαιρέθηκε το διαβατήριο. Εισάγεται πρώτος κατόπιν εξετάσεων στο ΥΠΕΞ το 1976. Το 1975 διορίζεται έκτακτος συνεργάτης για την οργάνωση του Γραφείου Τύπου της Ελλάδας στην Γενεύη, σε συνεργασία με τον Αρ. Καλογερόπουλο. Το 1976 υπηρέτησε στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία Ελλάδας στο Στρασβούργο, ως επιτετραμμένος στην Τρίπολη Λιβύης, στην κεντρική υπηρεσία του ΥΠΕΞ, στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία στην Διάσκεψη για την ΔΑΣΕ (Ασφάλεια & Συνεργασία στην Ευρώπη), ως 1ος σύμβουλος για πολιτικές υποθέσεις στον ΟΗΕ στην Ν. Υόρκη, ενώ παράλληλα ήταν επικεφαλής στη διάσκεψη της Βιέννης- Παρισίων για την “Χάρτα της Ευρώπης”. Υπηρέτησε ως αναπληρωτής διευθυντής διπλωματικών υποθέσεων γραφείου του Μ. Παπακωνσταντίνου, τμηματάρχης βαλκανικών υποθέσεων, 1ος επικεφαλής της Ελληνικής Διπλωματικής Αποστολής στα Σκόπια το 1999, πρέσβης Ελλάδας στην Αλβανία το διάστημα 1999-00, ειδικός σύμβουλος για βαλκανικά θέματα της Υπουργού Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 2010. Υπήρξε συνεργάτης του Κέντρου Πληροφοριών στην Αθήνα το διάστημα 1970-72, ενεργό μέλος του Συλλόγου Φοιτητών του Πανεπιστημίου Γενεύης, ενταγμένος κατά την διάρκεια της δικτατορίας στο κίνημα της “Δημοκρατικής Άμυνας”. Από το 2010 έως και σήμερα, είναι πρέσβης επί τιμή, ειδικός σύμβουλος του Ελιαμέπ για βαλκανικά θέματα, διακεκριμένος εταίρος του New West Menster College στον Καναδά και μέλος της διοικούσας συμβουλευτικής επιτροπής του International Business στην Μιτρόβιτσα Κοσσόβου. Συγγραφέας του βιβλίου “Η Άλλη Κρίση – Η Μαρτυρία ενός Πρέσβη”, εκδόσεις Ινφογνώμων 2013. Σειρές άρθρων και μελετών του είναι δημοσιευμένα σε διεθνή και ελληνικά έγκυρα περιοδικά, μεταξύ άλλων: European Affairs, Mediterranean Quarterly, National Interest Wall Street General, Washington Times, κ.α. Είναι επίσης διπλωματικός αρθρογράφος στο μηνιαίο περιοδικό “Άμυνα & Διπλωματία”, ενώ άρθρα του έχουν δημοσιευθεί επανελλειμένως στην εφημερίδα Κοσσόβου “Toha Ditore” και Αλβανίας “Gazeta Skiptare” . Έχει τιμηθεί με το Διεθνές Βραβείο “Μάρτιν Λούθερ Κινγκ” στις ΗΠΑ, με πλήθος διακρίσεων από την Βουλγαρία και Ρουμανία για την προσφορά του στα Βαλκάνια, με το βραβείο “B” και “B rith” από την Διεθνή Εβραϊκή Οργάνωση για την συμμετοχή του στην σύσφιξη σχέσεων μεταξύ των ελληνοαμερικανικών και αμερικανοεβραϊκών φορέων, με δεκάδες τιμητικούς επαίνους, μετάλλια και αναγνωρίσεις από διεθνείς και ελληνοαμερικανικές οργανώσεις, καθώς και με το μετάλλιο “Ταξιάρχης του Φοίνικα” από τον Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Κατά την αποχώρησή του από την Ουάσιγκτον τιμήθηκε με ειδικό δημόσιο έπαινο ως ο “Έλληνας της Χρονιάς”, ο οποίος καταχωρήθηκε στα πρακτικά του Κογκρέσου.
