Ηθοποιός.
Γεννήθηκε στην Αθήνα.
Ο πατέρας της Στέφανος Καλουτάς, ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογενείας της Σύρου και επιχειρηματίας με βυρσοδεψία όπου πέθανε το 1941. Η μητέρα της Αικατερίνη προερχόταν από την οικογένεια Γερακουλάκου.
Η Άννα Καλουτά τελείωσε το Δημοτικό σχολείο θηλέων της Ιονίου Σχολής, μαζί με την αδελφή της Μαρία εσωτερικές, ενώ παράλληλα εργάζονταν, δίνοντας παραστάσεις στο θέατρο Κοτοπούλη. Ακολουθεί το Γυμνάσιο στο Δραγάτσειο. Σχολείο και θέατρο συμβαδίζουν για 12 χρόνια. Η μελέτη γίνεται στα διαλείμματα των παραστάσεων. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου του 1940 υπηρέτησε ως σωφερίνα στον όρχο των αυτοκινήτων, σε ηλικία 20 χρόνων, γι’ αυτό και της προσέδωσαν αργότερα το όνομα “το Τσολιαδάκι”, ενώ η εθελοντική της βοήθεια στον αγώνα ήταν διαρκής από οποιαδήποτε θέση, άλλοτε εμψυχώνοντας τους στρατιώτες και τους τραυματίες και άλλοτε προσφέροντας υλικά.
Η καριέρα της Άννα Καλουτά ξεκίνησε σε ηλικία 4,5 χρόνων όταν η ηθοποιός και θιασάρχης Μαρίκα Κοτοπούλη την πήρε μαζί με την αδελφή της Μαρία στο θέατρο βοηθώντας ουσιαστικά την οικογένεια να ανακάμψει μετά το θάνατο του πατέρα της Στέφανου Καλουτά. Δεν άργησε όμως να ανακαλύψει ένα μεγάλο ταλέντο. Το πρώτο έργο στο οποίο έπαιξε ήταν “Η στοργή” του Μπατάι (πρόζα) στο θέατρο Μαρίκας Κοτοπούλη.
Ακολούθησαν το “Πανηγύρι” του Χόρν και ο “Πόλεμος”. Η επιτυχία και η αναγνώριση ήρθαν πολύ γρήγορα στα δύο αυτά μικρά παιδιά τα οποία παράγοντες και κρητικοί του θεάτρου καθώς και το θεατρόφιλο κοινό τα ονόμασαν Παιδιά Θαύματα. Παίξανε με όλους τους μεγάλους ηθοποιούς, “τα ιερά τέρατα” του Ελληνικού Κινηματογράφου (Κοκκίνης, Μαυρέας, Αυλωνίτης, Μακρής, Λογοθετίδης, Χόρν κλπ). Μετά τον πόλεμο το 1945 φεύγουν για το εξωτερικό και κάνουν διεθνή καριέρα. Στη Νέα Υόρκη αναγνωρίζουν το ταλέντο τους και συνεργάζονται μαζί τους μεγάλοι ηθοποιοί όπως οι Μωρίς Σεβαλιέ, Τίνο Ρόσσι, Ούμα Σουμάκ, Λίαν Χάρβεν. Συμμετείχαν σε παραστάσεις στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου στο Karnezi Hall της Νέας Υόρκης, στο Pallas Theatre στο Λονδίνο, στη Sale Gavaux στο Παρίσι, Mason In Table στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ. Έπαιξαν όλα τα είδη του θεάτρου πρόζα, οπερέτα, μουσική κωμωδία, επιθεώρηση, τραγωδία. Επίσης έπαιξαν σε όλα τα αρχαία θέατρα της Ελλάδος Επίδαυρο, Φιλίππους, Λυκαβηττό, Βεάκειο. Από το 1967 η Άννα Καλουτά έκανε καριέρα μόνη της ως ηθοποιός, χορογράφος, σκηνοθέτης μέχρι το 1995 όπου και αποχώρησε από τη σκηνή με το έργο “και μαζί και μόνος”, για λόγους υγείας. Πίστευε ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να φεύγει στην ώρα του. Η ίδια αισθανόταν ότι δεν έφυγε ποτέ από το θέατρο.
Ήταν η μοναδική ηθοποιός που είχε παίξει σε όλα τα θέατρα του κόσμου, όλα τα είδη του θεάτρου με 14 παραστάσεις την εβδομάδα για 70 συνεχή χρόνια. Στον πόλεμο μαζί με την αδελφή της Μαρία, έπλεκαν φανέλες, ψυχαγωγούσαν τους τραυματίες στα Νοσοκομεία και έχουν πραγματοποιήσει πλήθος εκδηλώσεων επίσημων, ημιεπίσημων, φιλανθρωπικών. Είχε 42 διακρίσεις μεταξύ των οποίων και τέσσερα παράσημα του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Ερυθρού Σταυρού, του Δήμου Αθηναίων, Ρόταρι, Λάιονς. Κατείχε το Βραβείο της Πρώτης Κυρίας της Επιθεωρήσεως από την Ακαδημία Κορφιάτικων Βραβείων. Την αποκαλούσαν την καλύτερη πρέσβειρα της Ελλάδος. Πήρε την 8η θέση στο διαγωνισμό του “Σαρλώ” στις ΗΠΑ.
Έφυγε από τη ζωή στις 17 Απριλίου 2010.
