Αρχαιολόγος, Πρόεδρος Μουσείου Μπενάκη.
Εισήχθη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου αποφοίτησε από το Τμήμα Αρχαιολογίας.
Εργάσθηκε με τον Μανώλη Χατζηδάκη για τη μεγάλη έκθεση του Ζαππείου το 1964. Μετά το τέλος της έκθεσης παρέμεινε στο Βυζαντινό Μουσείο, από όπου απελύθη το 1967 από τη δικτατορία. Ξεκίνησε στο Μουσείο Μπενάκη το 1967, στο τμήμα του φωτογραφικού αρχείου μαζί με τον Χατζηδάκη. Το 1979 ξεκινάει εκπαιδευτικά προγράμματα που γίνονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Σήμερα, λειτουργούν εκπαιδευτικά προγράμματα σε όλα τα μουσεία της Ελλάδας και βασίζονται στο δικό της πρόγραμμα.
Στη συνέχεια έγινε βοηθός διευθυντή, και από το 2005 είναι πρόεδρος του Μουσείου. Εργάσθηκε πολλά χρόνια για το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών. Το 1970 ήταν υπεύθυνη του παιδικού προγράμματος για όλη τη Ελλάδα και έπειτα έγινε πρόεδρος του σωματείου. Έχει εργασθεί στο Δ.Σ. του Κέντρου Βρεφών “Μητέρα”.
Το 1990 εξελέγη δημοτική σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων, όπου ανέλαβε το ΟΝΑ και έπειτα το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου. Το 1994 εξελέγη πάλι και ως Αντιδήμαρχος ανέλαβε τις Δημόσιες Σχέσεις. Από το 1994 έως το 1998 ήταν μέλος του Δ.Σ. του δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού “Αθήνα 9,84”, της διαπαραταξιακής επιτροπής για τους πρόσφυγες και μέλος του Δ.Σ. της αναπτυξιακής εταιρείας του Δήμου Αθηναίων.
Θεωρεί πως κάθε τι που ολοκληρώνεται είναι ένα επίτευγμα.
Η βιογραφία της κας Γερουλάνου φιλοξενείται στις σελίδες του Who is Who από το 2010 έως και σήμερα.
