Η Αγνή Μπάλτσα γεννημένη στις 19 Νοεμβρίου του 1944 στη Λευκάδα είναι μια διάσημη Ελληνίδα μέτζο-σοπράνο.
Ξεκίνησε να παίζει πιάνο σε ηλικία έξι ετών και το 1958 μετακόμισε στην Αθήνα για να επικεντρωθεί στο τραγούδι. Αποφοίτησε από το Εθνικό Ωδείο το 1965 και ταξίδεψε στο Μόναχο προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές της με μια υποτροφία “Μαρία Κάλλας”. Προτού αποχωρήσει έδωσε ένα αποχαιρετιστήριο ρεσιτάλ στο Πάνθεον της Λευκάδας, με τη συνοδεία στο πιάνο της δασκάλας της, Φραγκιά-Σπηλιοπούλου.
Η Μπάλτσα έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1968 στην όπερα της Φρανκφούρτης με το έργο Οι Γάμοι του Φίγκαρο (του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ) και ακολούθησε το έργο Der Rosenkavalier (του Ρίχαρντ Στράους) στην όπερα της Βιέννης το 1970. Με την καθοδήγηση του Χέρμπερτ φον Κάραγιαν γρήγορα τράβηξε την προσοχή του κόσμου πάνω της και άρχισε να κάνει τακτικές εμφανίσεις στο αναγνωρισμένου κύρους φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ.
Η πιο γνωστή της ερμηνεία είναι στην Κάρμεν του Μπιζέ, την οποία έχει επαναλάβει πολλές φορές, τις περισσότερες με τη συνοδεία του Χοσέ Καρέρας. Έχει ερμηνεύσει έργα των Μότσαρτ (Έτσι Κάνουν Όλες), Ροσίνι (Ο Κουρέας της Σεβίλλης, Μια Ιταλίδα στο Αλγέρι), Μασκάνι (Καβαλερία Ρουστικάνα), Βέρντι (Αϊντα, Η Δύναμη του Πεπρωμένου, Τροβατόρε, Δον Κάρλο) και Μπελίνι (I Capuleti e i Montecchi).
Στην πορεία της καριέρας της μετακλήθηκε στις μεγαλύτερες διεθνείς Όπερες, έκανε πολυάριθμες τουρνέ και συνεργάστηκε με κορυφαίους αρχιμουσικούς. Σταθμό στην καριέρα της αποτέλεσε η 15ετής καθοδήγηση και συνεργασία της με τον Χέρμπερτ φον Κάραγιαν, ο οποίος τη θεωρούσε τη «σπουδαιότερη μέτζοσοπράνο της εποχής μας».
Το 1980, της απονεμήθηκε ο τίτλος «Osterreichische Kammersangerin» και από το 1988 είναι επίτιμο μέλος της Κρατικής Όπερας της Βιέννης. Τιμήθηκε με πολυάριθμες διακρίσεις και από το 1993 είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Η πιο πρόσφατη εμφάνισή της στην Ελλάδα έγινε στις 28 Ιουλίου 2008 στο Αρχαίο Ωδείο της Πάτρας, στη συναυλία με τίτλο «Τα τραγούδια της πατρίδας μου» με την Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής υπό τη διεύθυνση του Σταύρου Ξαρχάκου.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωσή της: «Δεν υπήρξα ειδικευμένη σε τίποτε. Τραγούδησα ό,τι με οδήγησε η καρδιά, η φωνή και οι δυνάμεις μου. Και τα τραγούδησα όλα. Είμαι γεμάτη και απίστευτα ευγνώμων. Δεν είναι αυτονόητο να γεννηθείς στη Λευκάδα, να σε λένε Αγνή Μπάλτσα και να σου συμβούν όσα συνέβησαν σ’ εμένα».
Πηγή: Μουσικά Νέα (tralala.gr)
