Στιχουργός
Πήγε Δημοτικό Σχολείο στα Μέθανα και στην Αθήνα. Γυμνάσιο στα Εκπαιδευτήρια “Τοιχοπούλου”. Σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα Κινηματογραφίας στην Σχολή Σταυράκου, καθώς και Σκηνοθεσίας Θεάτρου στην Σχολή Πέλου Κατσέλη. Σπούδασε κλασσική κιθάρα στο Εθνικό και Ελληνικό Ωδείο Αθηνών.
Το 1981 πρωτοεμφανίζεται στην ελληνική δισκογραφία με το τραγούδι “Να σου λερώνω το φιλί” σε ερμηνεία της Βίκυς Μοσχολιού και σύνθεση του Σταμάτη Κραουνάκη, φοιτητή της Παντείου επίσης. Την ίδια χρονιά συνεργάζεται με τον Γιάννη Σπανό και την Δήμητρα Γαλάνη, γράφοντας στίχους για τρία τραγούδια στο άλμπουμ με τίτλο “Καλά είναι κι έτσι”.
Το 1982 ηχογραφούν με τον Κραουνάκη τον δίσκο “Σαριμπιντάμ” με ερμηνεύτρια την Χριστιάνα. Το 1984 σε μουσική Γιάννη Σπανού και ερμηνεία Άλκηστης Πρωτοψάλτη, κυκλοφορεί η “Έξοδος Κινδύνου”. Την ίδια χρονιά τα “Κανονικά” με την εμπιστοσύνη και την τόλμη της Δήμητρας Γαλάνη σε μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη.
Στα τέλη του 1984 συναντά τον Μανώλη Μητσιά και παράγεται ο δίσκος “Εξ αδιαιρέτου” με έξι τραγούδια των Κραουνάκη – Νικολακοπούλου στην μια πλευρά και άλλα τόσα των Βίρβου – Δερβενιώτη στην άλλη. To 1985 βγαίνει ο δίσκος “Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ” των Κραουνάκη – Νικολακοπούλου με τη φωνή της Πρωτοψάλτη.
Το 1986 σε μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου για την φωνή της Δήμητρας Γαλάνη παράγεται ο δίσκος “Παιχνίδι για δύο” και το 1986 η “Λυσιστράτη” του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Α. Βουτσινά και στον ομώνυμο ρόλο τον Λάκη Λαζόπουλο. Το 1987 γράφει μαζί με τον Σταμάτη Φασουλή και την Δήμητρα Παπαδοπούλου κείμενα για την επιθεώρηση “Γελάς, Ελλάς, Αγελάς”. Το 1988 κάνει μαζί με την Τάνια Τσανακλίδου το “Μαμά γερνάω” και το 1989 τον δίσκο “Δεν έχω ιδέα”, όπου τραγουδούν η Βίκυ Μοσχολιού, η Αρλέτα, η Αλίκη Βουγιουκλάκη κι ένας καινούργιος τότε τραγουδιστής, ο Κώστας Μακεδόνας.
1990 πραγματοποιεί συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο για τον δίσκο “Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια” τον οποίο ερμηνεύει η Χάρις Αλεξίου. Το 1991 συνάντιέται με τον Goran Bregovic και μαζί, για την φωνή της Άλκηστης Πρωτοψάλτη, γράφουν το δίσκο “Παραδέχτηκα”. Την ίδια χρονιά συνεργάζεται με την Ελευθερία Αρβανιτάκη για τον δίσκο “Μένω εκτός” σε μελωδίες των Ara Dinkjian, Χρήστου Νικολακόπουλου και Αντώνη Μιτζέλου.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νάκας το βιβλίο της “Ολογράφως”, μια
συλλογη των κυριοτέρων τραγουδιών από τον θίασο της στιχουργού από την δεκαετία 1980-1990. Το 1992 ανεβαίνει από τον θίασο της Άννας
Παναγιωτοπούλου η θεατρική παράσταση “Το Έκτο Πάτωμα” σε μουσική Σταμάτη Κραουνάκη και στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. 1992 κυκλοφορεί το “Δι Ευχών” σε μουσική Νίκου Αντύπα και μια εκ βάθους καρδίας ερμηνεία της Χ.Αλεξίου. Το 1993 βγαίνει στα δισκοπωλεία ο δίσκος “Ανθρώπων Έργα” με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη.
Το 1993 το “Χάραμα” στην Καισαριανή με επικεφαλής την Δήμητρα Γαλάνη λειτουργεί ανελλιπώς για 3 χρόνια. Τα 2 πρώτα χρόνια τραγουδούσαν μαζί της η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Άλκίνοος Ιωαννίδης, ο Γεράσιμος Πασχαλίδης και ο Γιάννης Σαβιδάκης.
Το 1995 κυκλοφορεί ο δίσκος “Ανάσα τη τέχνη της καρδιάς” σε μελοποίηση και ερμηνεία της Δήμητρας Γαλάνη και το 1996 ο δίσκος “Στο δρόμο με τα χάλκινα” σε μουσική του γιουγκοσλάβου συνθέτη Κiki Lesendric με ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά.
Το Σεπτέμβρη του 1997 μαζί με το Νίκο Αντύπα και την Άλκηστη Πρωτοψάλτη παράγουν το δίσκο “Σαν Ηφαίστειο που ξυπνά”.
Το 2003 έως το 2004, συνεργάζεται ως μέλος της δημιουργικής ομάδας με επικεφαλής τον Δημήτρη Παπαϊωάννου για την προετοιμασία των τελετών Έναρξης και Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Το 2004 της απονέμεται ο Αργυρός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικος από την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Το 2005 συνεργάζεται μετά από πολλά χρόνια με τον Σταμάτη
Κραουνάκη και τον Μανώλη Μητσιά στον δίσκο “Ισόβια”. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς προσαρμόζει τα χορικά του “Οιδίποδα” στις συνθέσεις του Goran Bregovic για την ομώνυμη παράσταση με πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη τον Γιώργο Κιμούλη και κορυφαίο του χορού τον Γιώργο Νταλάρα.
Το 2007 συνεργάζεται με τον Γιάννη Σπάθα και το Βασίλη Λέκκα για την δημιουργία του έργου “Σπινθήρας”.
