Συγγραφέας
Μια ζωή βιβλία!
Είναι πολυγραφότατος και ένας από τους πιο πολυμεταφρασμένους συγγραφείς. Έχει βραβευθεί και διακριθεί για το έργο του. Γεννήθηκε στην Καβάλα, το 1935. Ο πατέρας του έγραψε ένα ημερολόγιο για τις ημέρες της Μικρασιατικής Εκστρατείας το οποίο εξέδωσε ο Βασίλης Βασιλικός. Έγινε βουλευτής Καβάλας το 1936 με την Βενιζελική παράταξη. Πήγε Δημοτικό Σχολείο στην Καβάλα, Γυμνάσιο στο “Ανατόλια” στη Θεσσαλονίκη. Το 1952 εισήχθη στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης από όπου αποφοίτησε το 1956 και από το 1959 έως 1961 φοίτησε στη Σχολή Drama School (Yale University) στις Η.Π.Α. για συγγραφή σεναρίων κι έπειτα στην School of Radio and Television από όπου πήρε το δίπλωμα τηλεσκηνοθέτη.
Αναμφισβήτητα είναι μια γερή πένα με ταλέντο που φάνηκε από πολύ νωρίς αφού το 1953 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο “Η διήγηση του Ιάσωνα” και το 1956, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, το “Θύματα ειρήνης”. Λάτρεψε τη σκηνοθεσία, εργάσθηκε σαν βοηθός σκηνοθέτη σε ξένες παραγωγές, σαν σεναριογράφος, σαν ντοκουμενταρίστας και δημοσιογράφος.
Σε όλη του αυτή την πορεία εξέδιδε βιβλία. Η ζωή του χαρακτηρίζεται από ενεργό δράση στην πολιτική ζωή της Ελλάδας απ’ όπου κι αν βρέθηκε. Στη διάρκεια της δικτατορίας έζησε στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία όπου τα βιβλία του, που προορίζονταν για την Ελλάδα, τα εξέδιδε από το δικό του εκδοτικό οίκο με την επωνυμία “Εκδόσεις 8 1/2”. Το 1969 το βιβλίο του “Z” έγινε κινηματογραφική ταινία από τον Κώστα Γαβρά.
Είχε ενεργή ανάμιξη στο αντιδικτατορικό κίνημα. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1974 και αναχώρησε αμέσως για την Ιταλία, όπου ασχολήθηκε με την συγγραφή. Το 1981 επέστρεψε στην Ελλάδα ως Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ μέχρι το 1984. Το 1985 φεύγει πάλι για την Ιταλία και έπειτα για την Γαλλία. Το 1987 παντρεύτηκε την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου. Το 1994 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα και ξεκινάει την εκπομπή “Άξιον Εστί” στην Κρατική Τηλεόραση.
Στη συνέχεια εκλέγεται Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων αλλά το 1996 γίνεται Πρέσβης εκ Προσωπικοτήτων της Ελλάδας στην UNESCO και εγκαθίσταται οικογενειακώς πάλι στο Παρίσι μέχρι το 2004.
Ιδιαίτερο επίτευγμά του αποτελεί το γεγονός ότι έχει γράψει 112 βιβλία και είναι ο πιο πολυμεταφρασμένος συγγραφέας μετά τους Καζαντζάκη, Καβάφη, Ρίτσο. Έργα του έχουν κυκλοφορήσει και στη γραφή Μπράϊγ. Δίνει το στίγμα του, για θέματα καυτά και επίκαιρα. Από το 1962 αρθρογραφεί στον Ελληνικό και ξένο Τύπο σχετικά με θέματα Τέχνης, καθώς και πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.
Διακρίσεις: το βραβείο των “12” το 1962, βραβείο Mediteraneo 1971, κρατικό βραβείο διηγήματος το 1980, το οποίο δεν αποδέχτηκε, Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας (1984), μέλος του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων, Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών στην έδρα της Φιλολογίας, Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στην Έδρα της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, Πρόεδρος της Εταιρίας Συγγραφέων από το 2001 έως το 2005, τα αρχεία του βρίσκονται στο Howard Gottlieb Collection του Boston University-Η.Π.Α. και στο αρχείο Βοβολίνη. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ. Γλ: Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά ■
Διαβάστε την έντυπη δημοσίευση της βιογραφίας (1η έκδοση, 2006) εδώ.
