Συνθέτης με διεθνή ακτινοβολία!
Το έργο και το ήθος του κέρδισαν την ανεπιφύλακτη εκτίμηση των συνεργατών του, την αγάπη του ελληνικού κοινού και τη διεθνή επιβράβευση και καταξίωση του. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Γονείς του ήταν ο Αντώνιος Πλέσσας, και η Ελένη Πλέσσα το γένος Φαλιέρου.
Έχει γράψει βιβλία που αφορούν στην ζωή και το έργο του: “Μίμης Πλέσσας” (αυτοβιογραφία) Εκδόσεις Κάκτος, 1996, επιμέλεια Λουκίλας Καρρέρ, “Μίμης Πλέσσας: Ένας δρόμος, χίλιες νότες” που έγραψε ο Γιάννης Δελαπόρτας, επιμέλεια Λουκίλας Καρρέρ, Εκδόσεις, Άγκυρα, 2002 και το “Τ’ αλφαβητάρι της ζωής μου”, 2007.
Σπούδασε χημικός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Όμως από μικρός έδειξε το ιδιαίτερο ταλέντο του στο πιάνο και η σταδιοδρομία του ήταν στη μουσική. Στη συνέχεια μεγαλούργησε, θα έλεγε κανείς ότι αυτό το παιδί είχε όλες τις μούσες πάνω του.
Η καριέρα του ουσιαστικά ξεκινάει από τότες από τα μαθητικά του χρόνια, όπου υπήρξε ο πρώτος σολίστ του πιάνου στην Ελληνική Ραδιοφωνία. Με το κουαρτέτο και τις ορχήστρες του συνεργάστηκε με όλους τους τότε διάσημους τραγουδιστές (Δανάη, Μαρούδας, Μόλυ, Παναγόπουλος, Νινή Ζαχά, Τζίμυ Μακούλη κ.λπ.). Από το 1952 ασχολήθηκε και με τη σύνθεση. Ανακάλυψε και καθιέρωσε με τα τραγούδια του πολλούς σήμερα διάσημους τραγουδιστές και ηθοποιούς (Ζωή Κουρούκλη, Νανά Μούσχουρη, Τζένη Βάνου, Γιοβάννα, Μαρινέλα, Κουμιώτη, Γιάννη Βογιατζή, Φώτη Δήμα, Γιάννη Πουλόπουλο, Τόλη Βοσκόπουλο, Στράτο Διονυσίου κ.λπ.). Δούλεψε για το θέατρο και τον κινηματογράφο στον ψυχαγωγικό, στον κλασσικό αλλά και στον προοδευτικό τομέα κάθε είδους και έλαβε ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις.
Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών παρουσίασε την οπερέτα του “Λουκιανού Διάλογοι” σε λιμπρέτο του Κ. Βίρβου, τη σουΐτα μπαλέτου “Αθηναϊκό Πανόραμα” και την μοντέρνα όπερα “Ορφέας και Ευριδίκη” σε λιμπρέτο του ποιητή Κ. Κινδύνη. Με σειρά ρεσιτάλ “Ανθολόγηση της Ελληνικής Μουσικής” περιόδευσε σε όλον τον κόσμο. Το 1985 διακρίθηκε στο Φεστιβάλ του Τόκυο. Το 1986 έγραψε την μουσική για τους “Επτά επί Θήβαις” για την πολωνική τηλεόραση. Τον Απρίλιο του 1987 το έργο του “Μεσογειακή Τέχνη” εγκαινίασε την διεθνή έκθεση στο Ντίσελντορφ. Το 1988 στην διεθνή δισκογραφία με τίτλο “Τα αριστουργήματα του 20ου Αιώνα” συμπεριλαμβάνεται η σουίτα του “Πυγμαλίων”. Το 1993 έγραψε την μουσική για το έργο του Όργουελ “Η φάρμα των Ζώων”, όπου παρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του Δ. Ποταμίτη. Το 1998 ολοκλήρωσε την λαϊκή όπερα “Ζεύς” σε λιμπρέτο Γιάννη Καλαμίτση που κυκλοφόρησε σε πρώτη δισκογραφική έκδοση από την Universal. Το 1999 σε λιμπρέτο Ιάκωβου Αυλητή ολοκλήρωσε το ορατόριο “Κοσμάς ο Αιτωλός, ο άγιος των σκλάβων” που παρουσιάστηκε το 2002 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Το 2001 ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου εγκαινίασε τα “Κύπρια” με την Οπερέτα του, με λιμπρέτο του Κώστα Βίρβου εμπνευσμένη από τους Διαλόγους του Λουκιανού με τίτλο “Τα καμώματα του Κάτω Κόσμου”. Το 2004 στην τηλεοπτική σειρά τα “Παιδιά της Νιόβης” του Ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη σε σκηνοθεσία Κώστα Κουτσομίτη και συμπαραγωγή της ΕΡΤ με την RAI γράφει την πρωτότυπη μουσική και τα τραγούδια. Το 2005 ολοκληρώνει το συμφωνικό ποίημα “Ο Χορός των Σφαιρών” παραγγελία του “Ευγενίδειου Πλανηταρίου” που τον Σεπτέμβρη του 2006 παρουσιάστηκε σε πρώτη διεθνή. Το 2007 ηχογραφούνται συνθέσεις του στις ΗΠΑ, την Μ. Βρετανία, την Γαλλία, την Ολλανδία και την Ισπανία. Το ίδιο έτος την Κυριακή της Ορθοδοξίας καλεσμένος του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως παρουσίασε σε πρώτη εκτέλεση τον κύκλο τραγουδιών του “Δρόμοι της Θάλασσας” “Lαmar” εμπνευσμένα από τους ισπανόφωνους και Έλληνες ποιητές. Τον Ιούνιο του 2007 στα “Παύλεια” υπό την αιγίδα της Μητροπόλεως της Βέροιας παρουσίασε το έργο του αφιερωμένο στη γενοκτονία των Ποντίων. Έχει γράψει μουσική για 104 ταινίες και 70 θεατρικές παραστάσεις. Διηύθυνε με έργα του τις μεγαλύτερες ορχήστρες σε όλο τον κόσμο. Τιμήθηκε επανειλημμένα με χρυσούς και πλατινένιους δίσκους ενώ το έργο του “Ο Δρόμος” (στίχοι Λ. Παπαδόπουλου) κατέχει αναμφισβήτητα την πρώτη θέση στην Ελληνική Δισκογραφία. Σήμερα συνεχίζει όλες του τις δραστηριότητες του στη δισκογραφία, το θέατρο, τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση διατηρώντας πάντα το υψηλό επίπεδο που χαρακτηρίζει την καλλιτεχνική του προσφορά που τον καθιέρωσε διεθνώς
Οι διακρίσεις του, είναι αναρίθμητες. Το 1951 νεαρός ακόμα, τιμήθηκε με το 1ο Βραβείο Μουσικής του Πανεπιστημίου Μinnesota και την επόμενη χρονιά ανεδείχθη πέμπτος κατα σειρά πιανίστας στις ΗΠΑ. Απο το 1952 ασχολήθηκε με τη σύνθεση κα διακρίθηκε έξι φορές στην Ελλάδα και επτά φορές διεθνώς (Βαρκελώνη, Βαρσοβία, Βέλγιο, Παρίσι, ΗΠΑ, Τόκιο και Αλτο Μόντε της Ιταλίας. Τιμήθηκε επανειλημμένα με χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Δούλεψε για το θέατρο και τον κινηματογράφο στον ψυχαγωγικό τον κλασσικό αλλά και στον προοδευτικό τομέα κάθε είδους και έλαβε Ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις (Παρίσι, Εδιμβούργο, Αλτο Μόντε, Ουάσινγκτον, Κάρλοβι Βάρι).
Με την Ειρήνη Παπά εμφανίστηκε στα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά φεστιβάλ και απέσπασε τιμητικές διακρίσεις. Το Υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας το 1990 τον βραβεύει για την θεατρική μουσική του στην “Τέταρτη Διάσταση” του Γιάννη Ρίτσου που ανέβηκε στο Άλτο Μόντε της Ιταλίας. Τον Ιούνιο του 2000 η πόλη των Αθηνών τον τιμά για την πενηντάχρονη προσφορά του στην Ελληνική μουσική και τον πολιτισμό και ο Δήμαρχος Αθηναίων του απονέμει το “Χρυσό Μετάλλιο της πόλης” σε μια μεγάλη συμφωνική συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής. Για τον ίδιο λόγο στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών τιμάται απο το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού σε ειδική εκδήλωση στο Θέατρο του Λυκαβηττού. Τον Ιανουάριο του 2001 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απονέμει το “Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα” για την προσφορά του στον πολιτισμό. Το Μάϊο του 2002 υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού τιμάται για τα 50 χρόνια του στην Ελληνική Μουσική Σκηνή στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού που σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία με την συμμετοχή κορυφαίων ονομάτων της Ελληνικής Μουσικής Σκηνής.
Επίσης το Νοέμβριο του 2002 στο Μέγαρο Μουσικής έδωσε μεγάλη συναυλία με την συμμετοχή του Γιάννη Κότσιρα και του Δημήτρη Μπάση και τιμήθηκε από την Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας ως ο “Διαχρονικότερος Έλλην Συνθέτης”. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους για τέταρτη φορά βραβεύεται από την Ακαδημία των Κορφιάτικων βραβείων για την προσφορά του στον κινηματογράφο. Το Νοέμβριο του 2002 για την πενηντάχρονη προσφορά του το “Hellenic College of London” του απονέμει τον τίτλο του ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. Το Δεκέμβριο του 2003 τιμάται στον χώρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου για την καλλιτεχνική του προσφορά. Τον Ιανουάριο του 2004 το “Ίδρυμα Βαρβαρέσου” τον τιμά για την προσφορά του στην Τέχνη και τον Πολιτισμό Το Φεβρουάριο του 2004 ο Υπουργός Πολιτισμού στην τελετή των προσωπικοτήτων, του παραδίδει τον τίτλο “Άνθρωπος της Χρονιάς” για την πολιτισμική προσφορά του στον Παγκόσμιο Πολιτισμό. Την 1η Αυγούστου του 2004 σε μεγάλη συναυλία συναντά το πέρασμα της Ολυμπιακής Φλόγας στη Στυλίδα και τιμάται για την πενηντάχρονη προσφορά του στην τέχνη και τον πολιτισμό. Το 2005 το Φεστιβάλ Αθηνών τον τιμά αναθέτοντάς του την εναρκτήρια συναυλία για τον εορτασμό των 50 χρόνων του Θεσμού. Στα Γιαννιτσά τιμάται από το φεστιβάλ χορωδιών που με την συμπαράσταση των Μητροπόλεων Ν. Βεροίας και Νάουσας διευθύνει το ορατόριο του “Κοσμάς ο Αιτωλός” και αναλαμβάνει την σύνθεση μουσικού έργου αναφερόμενου στην ζωή και την διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου για τα “Παύλεια 2006”. Τα “Δημήτρια 2005” φιλοξενούν τον διακεκριμένο συνθέτη και τους συνεργάτες του που παρουσιάζουν την Jazz πλευρά του κατακτώντας μια ξεχωριστή θέση στα πολιτισμικά δρώμενα των “Δημητρίων”, συγχρόνως βραβεύεται από το κεντρικό ωδείο και το ωδείο “Φίλιππος Νάκας” για την διαχρονική του προσφορά. Την άνοιξη του 2006 βραβεύεται από την “Ακαδημία Προσωπικοτήτων” για την συνολική προσφορά του στον Πολιτισμό και από τα “Απολλώνια” του 2006 για την προσφορά του στην Τέχνη και τον Πολιτισμό. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τιμήθηκε από τις εκδόσεις “Δομή” παρουσιάζοντας μια μεγαλειώδη τρίωρη συναυλία με αναφορές στην μουσική ιστορία των Ελλήνων .
Αναμφισβήτητα, η μουσική του ιδιοφυΐα υπήρξε πολύτιμη. Στη δεκαετία του ’80 υπήρξε μουσικός σύμβουλος στην ΕΡΤ και Διευθυντής Β’ στο ξεκίνημα του τηλεοπτικού σταθμού Mega Channel (1989), στη δε, δεκαετία του ’90 μουσικός σύμβουλος στο τηλεοπτικό Σταθμό “ΑΝΤ1”. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Μουσικής Εταιρείας (ΕΜΕ), της Ένωσης Δημιουργών Ελληνικού Τραγουδιού (ΕΛΕΤ). Υπηρέτησε επανειλημμένα τα συμβούλια της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων και του Θεατρικού Μουσείου. Είναι ιδρυτής (1964) και ισόβιος Πρόεδρος της “Πόλης των Καλλιτεχνών”.
Χόμπι του είναι η Μουσική. Γλ: Αγγλικά, Γαλλικά ■
Διαβάστε την έντυπη δημοσίευση της έκδοσης (3η έκδοση, 2008) εδώ.
