Δικηγόρος.
Γεννήθηκε στην Αθήνα.
Διορίστηκε Δικηγόρος στο Πρωτοδικείο Αθηνών στις 29.01.1960 και ενεγράφη στο ΔΣΑ στις 12.02.1960 με Α.Μ. 1586. Τον Ιούλιο του 1967, λόγω της δικτατορίας, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα, επέστρεψε δε, τον Ιανουάριο του 1974. Στις 09.09.1974 κατέθεσε την πρώτη μήνυση κατά των πρωταιτίων του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967. Στις εκλογές του 1974 και του 1977 πολιτεύτηκε με την Ένωση Κέντρου “Νέες Δυνάμεις”, στο Νομό Μεσσηνίας χωρίς να εκλεγεί. Το 1978 προχώρησε στη Ν.Δ. και στο συνέδριο της Χαλκιδικής εκλέχθηκε στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.
Διετέλεσε σύμβουλος Πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη. Στις εκλογές της 09.04.2000 εξελέγη Βουλευτής στην Α’ Περιφέρεια Αθηνών με την Ν.Δ. Μετά την καθιέρωση του “ασυμβίβαστου”, επέλεξε να μην πολιτευτεί στις εκλογές της 07.03.2004.
Τον Ιούλιο του 2004 εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή της Ν.Δ. Κατά τη διάρκεια της δικηγορικής του σταδιοδρομίας, χειρίστηκε μεγάλες ποινικές υποθέσεις: Με πελάτες τους Πάνο Κόκκα, Νάσο Μπότση εκδότες αντιστοίχως των εφημερίδων “Ελευθερία” και “Ακρόπολης”, Γιώργο Ράλλη, Γιώργο Τσάτσο, Κοσκωτά, Νασιουτζικ κ.λ.π. Σήμερα δε, στο πελατολόγιο του συμπεριλαμβάνονται μεγάλες Ελληνικές και Πολυεθνικές εταιρίες. Το γραφείο του αποτελείται από 22 δικηγόρους, 7 ασκούμενους και 6 στελέχη γραμματείας. Οι κλάδοι δικαίου στους οποίους δραστηριοποιείται το γραφείο είναι: Ποινικό, Αστικό, Εμπορικό, Επιχειρηματικό, Τραπεζικό, Ενεργειακό, Φορολογικό, Δίκαιο Τηλεπικοινωνιών και ΜΜΕ.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών επέδειξε έντονη δραστηριότητα στον ευρύτερο δημόσιο βίο και συγκεκριμένα υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές στον αγώνα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ελληνικής μειονότητας στη Βόρειο Ήπειρο. Συντόνισε την υπεράσπιση μελών της μειονότητας στην περίφημη “Δίκη των Πέντε” και για τη δράση του αυτή, του απαγορεύθηκε η είσοδος του στην Αλβανία για πολλά χρόνια. Πρωτοστάτησε, στη χρηματοδότηση του πρώτου φροντιστηρίου Ελληνικής Γλώσσας στην Κορυτσά, με την ενεργό στήριξη της Εθνικής Νεολαίας Βορείου Ηπείρου. Ενεργός ήταν ο ρόλος του και στον πόλεμο της Βοσνίας, την οποία επισκεπτόταν τακτικά, οργανώνοντας ανθρωπιστική βοήθεια για τους πρόσφυγες, κυρίως με την αποστολή νοσοκομειακού αυτοκινήτου, οικοδομικού υλικού, φαρμάκων κ.λ.π.
Κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας επισκέφτηκε 6 φορές το Βελιγράδι, συγκεντρώνοντας το αναγκαίο υλικό και στις 10.05.1999, κατέθεσε μήνυση στο Διεθνές ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, εναντίον της πολιτικής και στρατηγικής ηγεσίας του ΝΑΤΟ για εγκλήματα πολέμου. Την μήνυση υπέγραψε, μεταξύ άλλων και ο Μ. Θεοδωράκης. Συνεργάστηκε με τον Δήμο Αθηναίων και το Πανελλήνιο Σύνδεσμο Εφέδρων Δυνάμεων στην οργάνωση του διάπλου Ελλάδας-Κύπρου με φουσκωτά και με μήνυμα “Η Κύπρος Είναι Κοντά”.
Η βιογραφία του Αλέξανδρου Λυκουρέζου φιλοξενείται στις σελίδες του Who is Who από το 2006 έως και σήμερα.
