Γλύπτης- Καθηγητής Αρχιτεκτονικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Το 1973 δίνει εξετάσεις στη σχολή Καλών Τεχνών της Ρώμης και κατατάσεται στο δεύτερο έτος. Το 1976 πτυχιούχος της σχολής Καλών Τεχνών, εγκαταλείπει τη Ρώμη λόγω της τεταμένης πολιτικής κατάστασης και του κλίματος τρομοκρατίας, και μεταβαίνει στην Πεσκάρα όπου εγγράφεται στην αρχιτεκτονική σχολή. Παρακολουθεί τον Giorgio Grasi, ενώ μέσα από τις σπουδές του αρχίζει να ερευνά την έννοια του χώρου. Στα χρόνια της Πεσκάρα, μελετά και επηρεάζεται ιδιαίτερα από Ιταλούς καλλιτέχνες όπως ο Lucio Fontana, ο Alberto Burri, ο Piero Manzoni και ο Pino Pascali. Το 1986 εκπληρώνει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις.
Το 1977 παρουσιάζει στη σχολή της Πεσκάρα, την πρώτη του έρευνα περί Προσεμικής (Prosemica). Η παρουσίαση συνοδεύεται από εικαστική έκθεση στην γκαλερί Mauric Renaissance. Το 1978 παρουσιάζει έργα του στην γκαλερί Mauric Renaissance και στο κέντρο Covergence στην Πεσκάρα, ενώ οργανώνει και τη δράση στο χώρο Γη-Θάλασσα. Το 1979 σε σεμινάριο του Mendini παρουσιάζει την Performance Transformazioni και μαζί με τον Καθηγητή Elio Diblasio ιδρύει την καλλιτεχνική ομάδα Fotofonie. To 1980 παρουσιάζει στην αρχιτεκτονική σχολή της Πεσκάρα φίλμ με τίτλο “Εντάσεις του χώρου” – η σημασία της έντασης του κοινωνικού χώρου σε συνάρτηση με τον ιδιωτικό. Συνεχίζει την καλλιτεχνική δραστηριότητα του με την ομάδα Fotofonie. To 1981 οργανώνει έκθεση στην Μπολόνια. Το 1982 εγκαταλείπει το πτυχίο της αρχιτεκτονικής για να επιστρέψει στην Ελλάδα. Η πρώτη του εμφάνιση στα ελληνικά καλλιτεχνικά δρώμενα σημειώνεται στην γκαλερί Δεσμός. Επίσης συμμετέχει στην έκθεση Εικόνες που αναδύονται- Europalia 82 στο μουσείο ICC της Αμβέρσας και εκθέτει με άλλους καλλιτέχνες. Το 1983 δημιουργεί στο χώρο του ξενοδοχείου Intercontinental το πρώτο εικαστικό του έργο που έχει ως υλικό το νερό. Το 1988 προσκαλείται από το συνθέτη και τότε αντιδήμαρχο Πολιτισμού της Αθήνας Σταύρο Ξαρχάκο για να παρέμβει με γλυπτά του στην πόλη. Δημιουργεί για την πλατεία Ομόνοιας τον Δρομέα. Την ίδια χρονιά λαμβάνει μέρος σε σειρά εκθέσεων στην Ελλάδα και την Ιταλία. Το 1989 ιδρύει την καλλιτεχνική ομάδα Realismi, η οποία πραγματοποιεί την πρώτη έκθεση της στο μουσείο του Σπολέτο στην Ιταλία. Έργα του εκθέτονται στις Βρυξέλλες, στην γκαλερί Ruben Forni.Το 1991 παρουσιάζει το έργο του Totem I και τα έργα του ταξιδεύουν και παρουσιάζονται στο Τόκιο. Το 1992 δημιουργεί στη Σικελία το Paesagio con Rovine, μια κολόνα με υλικό από γκρεμισμένα σπίτια της παλιάς πόλης. Το 1993 συμμετέχει στην Μπιενάλε της Βενετίας. Το 1994 αποσύρεται ο Δρομέας από την πλατεία Ομόνοια λόγω των έργων του Μετρό και ο καινούριος Δρομέας τοποθετείται μπροστά από το ξενοδοχείο Χίλτον. Το 1995 και το 1996 συμμετέχει σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στην Ιταλία. Το 1997 δημιουργεί τον από πέτρα τον Ποιητή ΙΙ για το δήμο της Καζακαλέντα μέσα σε δάσος της περιοχής. Το 1998 οργανώνονται δύο εκθέσεις στην Ιταλία και το Βέλγιο. Το 1999 εκλέγεται καθηγητής στην Πολυτεχνική Σχολή του Α.Π.Θ. στο τμήμα Αρχιτεκτόνων και έως σήμερα οργανώνει και παρουσιάζει εκθέσεις στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές πόλεις του εξωτερικού.
Το 1991 τιμάται με την υποτροφία του ιδρύματος Fullbright και εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη για ένα χρόνο και εργάζεται ως επισκέπτης καθηγητής. Το 2004 τιμάται από τον Πρόεδρο Δημοκρατίας της Ιταλίας ως Cavaliere de la Republica για τη συνολική καλλιτεχνική του προσφορά στην Ιταλία
