Ξεπερνώντας τα πολιτικά, πολιτιστικά και εθνικά όρια μέσα από την οικουμενικότητά της, η τέχνη της μούσας Τερψιχόρης, ο χορός, γιορτάζει την παγκοσμιότητά του, εμπνέοντας την καρδιά και την ψυχή να μιλήσουν με τη γλώσσα του σώματος και να νιώσουν το νέο συμβολικό μήνυμά του.
Καθιερωμένη από την Επιτροπή Χορού του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου – UNESCO, το 1982, η Παγκόσμια Ημέρα Χορού, η οποία εορτάζεται στις 29 Απριλίου με έναυσμα την ημερομηνία γέννησης του δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου, Ζαν – Ζορζ Νοβέρ (1727 – 1810), γιορτάζει την 31η επέτειό της.
Κάθε χρόνο, μία προσωπικότητα του χορού αναλαμβάνει να γράψει ένα μήνυμα, με στόχο την ανάδειξη του χορού ως μία μορφή τέχνης που δεν γνωρίζει κανενός είδους όρια και ενώνει όλους τους ανθρώπους μέσα από τη ρυθμική της γλώσσα.
Το μήνυμα αυτής της χρονιάς ανέλαβε να συντάξει ο σπουδαίος χορογράφος Λιν Χουάι Μιν, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Cloud Gate Dance Theatre στην Ταϊβάν, με το κείμενό του να αναφέρεται στον Μεγάλο Πρόλογο, από το «Βιβλίο των Τραγουδιών», μια ανθολογία κινεζικής ποίησης που χρονολογείται από τον 10ο έως τον 7ο αιώνα π.Χ.
«Τα συναισθήματα ξυπνούν και παίρνουν μορφή με τις λέξεις.
Αν οι λέξεις δεν επαρκούν, μιλάμε με αναστεναγμούς.
Αν οι αναστεναγμοί δεν επαρκούν, τα τραγουδάμε.
Αν το τραγούδι δεν επαρκεί, τότε ασυνείδητα
τα χέρια μας τα χορεύουν και τα πόδια μας τους δίνουν τον ρυθμό».
Ο χορός είναι μια ισχυρή έκφραση. Μιλά στη γη και τον ουρανό. Μιλά για τη χαρά, τον φόβο και τις επιθυμίες μας. Ο χορός μιλά για το άυλο, μα αποκαλύπτει την ψυχική διάθεση του ανθρώπου και τις ιδιοσυγκρασίες και τους χαρακτήρες ενός λαού.
Όπως σε πολλούς πολιτισμούς στον κόσμο, οι αυτόχθονες στην Ταϊβάν χορεύουν σε κύκλο. Οι πρόγονοί τους πίστευαν ότι τα κακά πνεύματα θα έμεναν έξω από τον κύκλο. Με ενωμένα τα χέρια, μοιράζονται τη ζεστασιά ο ένας του άλλου και κινούνται στους παλμούς της κοινότητας. Ο χορός ενώνει τους ανθρώπους και ο χορός γεννάται στο σημείο εκμηδενίσεως. Οι κινήσεις χάνονται, καθώς γεννιούνται. Ο χορός υπάρχει μόνο εκείνη τη φευγαλέα στιγμή. Είναι πολύτιμος. Είναι μια μεταφορά της ίδιας της ζωής.
Σε αυτήν την ψηφιακή εποχή, οι κινούμενες εικόνες παίρνουν εκατομμύρια είδη μορφών. Είναι συναρπαστικές. Αλλά ποτέ δε θα καταφέρουν να αντικαταστήσουν τον χορό, γιατί οι εικόνες δεν ανασαίνουν.
Ο χορός είναι μια γιορτή αφιερωμένη στη ζωή. Ελάτε, κλείστε την τηλεόρασή σας, σβήστε το κομπιούτερ σας και ελάτε να χορέψουμε. Εκφραστείτε μέσα από αυτό το θεϊκό και επιβλητικό όργανο, το σώμα μας. Ελάτε να χορέψουμε και ενωθείτε με τους λαούς στα κύματα των παλμών. Αδράξτε εκείνη την πολύτιμη και φευγαλέα στιγμή. Ελάτε να γιορτάσετε τη ζωή χορεύοντας».
