Ηθοποιός – Σκηνοθέτης
Γεννήθηκε στο Πύργο Ηλείας. Σπούδασε αρχικά στην Σχολή Σταυράκου στο Τμήμα Σκηνοθεσίας και στην συνέχεια στη Δραματική Σχολή του “Θεάτρου Τέχνης” του Κ. Κουν (1953-56). Μαθήτευσε και έζησε δίπλα στους Κουν, Βάρναλη, Τσαρούχη, Ελύτη, Γκάτσο, Χατζηδάκη, Σταματίου, κ.ά. με ένα κόσμο που αφύπνισε και πλούτισε την συνείδησή του.
Ξεκίνησε το 1953 στον Κινηματογράφο και από το 1957 στο Θέατρο. Ο πρώτος του ρόλος είναι στον “Κύκλο με την Κιμωλία” του Μπρεχτ και το 1957 παίζει στο έργο “Η Αυλή των Θαυμάτων” του Ι. Καμπανέλη, μια ιστορική αφετηρία του ελληνικού θεάτρου. Εργάστηκε με όλους του θιασάρχες (Λαμπέτη, Συνοδινού, Αλεξανδράκη), ενώ το 1966 συναντά την Τζένη Καρέζη στην ταινία “Κοντσέρτο για πολυβόλα”. Το 1968 παντρεύονται και συνεργάζονται με τον θίασο “Καρέζη-Καζάκος”. Έπαιξε κύριους ρόλους της διεθνούς δραματουργίας (Άλμπυ, Ίψεν, Τσέχωφ) και πρωταγωνίστησε επίσης σε έργα του αρχαίου δράματος (“Ηλέκτρα”, “Μήδεια”, “Οιδίπους Τύραννος”, “Αντιγόνη”). Το 1976 με προκηρυγμένο διαγωνισμό αποκτούν με την Τζένη Καρέζη το θέατρό τους, που διαμορφώνουν σε ένα σύγχρονο και μοναδικό χώρο για την εποχή του. Έως το 1992 έκαναν μια διαδρομή φέρνοντας στην Ελλάδα σπουδαίους ανθρώπους του θεάτρου από το εξωτερικό και αναβαθμίζοντας το θέατρο στην Ελλάδα. Έχει ακόμη συνεχή παρουσία στην τηλεόραση.
Ιστορική στιγμή της σταδιοδρομίας του είναι το 1973 όταν ανεβάζουν με την Τζένη Καρέζη το “Μεγάλο Τσίρκο”, ένα έργο του Ι. Καμπανέλη με αντιστασιακό χαρακτήρα που παρουσιάζεται την άνοιξη του 1973 με τα γεγονότα της Νομικής Σχολής, ενώ προετοιμάζεται και η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Οι παραστάσεις παρά τις συνεχείς οχλήσεις και παρεμβάσεις του δικτατορικού καθεστώτος (διαρκή παρουσία των στρατιωτικών μέσα στο θέατρο), έχουν τεράστια επιτυχία και πανελλήνια ανταπόκριση. Με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου συλλαμβάνονται και οι δύο, ενώ με την μεταπολίτευση ανεβαίνει και πάλι το έργο με τα λογοκριμένα κείμενα σε μια πανηγυρική πρεμιέρα όπου υποδέχτηκαν του εξόριστους πολιτικούς και διανοουμένους της χούντας που έχουν επιστρέψει στην Ελλάδα. Το έργο στο σύνολό του είχε 550.000 θεατές.
Τιμήθηκε με τον “Χρυσό Απόλλωνα”, βραβείο ηθοποιού της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου το 1967, και με το Α’ Χρυσό Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1973 για την αρτιότερη παραγωγή (“Λυσιστράτη”).
Η πλήρης βιογραφία του κ. Καζάκου φιλοξενείται στις σελίδες του Ελληνικού Who is Who από το 2008 μέχρι και σήμερα.
