Τραγουδίστρια
Σπουδές κλασσικού τραγουδιού στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών. Το 1959, εμφανίζεται στο πρώτο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού, όπου κερδίζει το πρώτο βραβείο με το “Κάπου υπάρχει η αγάπη μου” του Μάνου Χατζιδάκι και το δεύτερο βράβειο με το “Ξέρω κάποιο αστέρι” του Μίμη Πλέσσα. Ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν ο πρώτος δάσκαλός της. Με τραγούδια του όπως ο “Υμηττός”, το “Κυπαρισσάκι”, το “Χάρτινο το Φεγγαράκι” κ.ά. γίνεται η πιο διάσημη τραγουδίστρια της εποχής. Το 1960, στη Βαρκελώνη, το πρώτο της ταξίδι στο εξωτερικό, της απονέμεται το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Μεσογειακού Τραγουδιού με το τραγούδι “Ξύπνα Αγάπη Μου” του Κώστα Γιαννίδη που αποτελεί το μουσικό διαβατήριο για τη διεθνή καριέρα της. Στο Φεστιβάλ αυτό την άκουσαν για πρώτη φορά ο Quincy Jones και ο Michel Legrand. Η αναγνώριση δεν αργεί να έρθει: το “Σαν σφυρίξεις τρεις φορές” του Μάνου Χατζιδάκι από το γερμανικό ντοκυμαντέρ “Ελλάς η χώρα των Ονείρων” γίνεται το “Weisse Rosen aus Athen” (Το λευκό ρόδο της Αθήνας) που γνωρίζει τεράστια επιτυχία και οι πωλήσεις του ξεπερνούν τότε τα 1.500.000 αντίτυπα στη Γερμανία μόνο, σε λιγότερο από έξι μήνες. Το ίδιο τραγούδι στα αγγλικά, ως “White Rose of Athens”, θα την κάνει γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο. Το 1962, ο Quincy Jones, που την είχε ακούσει στο Φεστιβάλ της Βαρκελώνης, την καλεί στις Η.Π.Α. για να ηχογραφήσει τον πρώτο αμερικάνικο δίσκο της με μεγάλα αμερικάνικα standards με την ορχήστρα του Torrie Zito: “The girl from Greece sings”. Το 1963, ηχογραφεί στο Παρίσι ένα δίσκο αποκλειστικά στα ελληνικά, “Mes plus belles chansons Grecques”, που θα της χαρίσει την πρώτη της διάκριση στη Γαλλία: το Βραβείο Charles Cros της Γαλλικής Μουσικής Ακαδημίας. Τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου, εκπροσωπεί το Λουξεμβούργο στο διαγωνισμό της Eurovision στο Λονδίνο. Εκεί ερμηνεύει το “A force de prier”, που παρόλο που δεν κέρδισε στον διαγωνισμό, αποτέλεσε μια από τις πρώτες επιτυχίες της που μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Το 1964, η Νάνα Μούσχουρη τιμάται στη Γερμανία με το αργυρό μετάλλιο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού του Baden – Baden. Ο Michel Legrand αρχίζει να συνεργάζεται μαζί της τακτικά και το 1965 ηχογραφούν το θρυλικό “Παιδί με το ταμπούρλο”. Συνεχίζει να ηχογραφεί δίσκους στα γαλλικά που όλοι γνωρίζουν τεράστια επιτυχία και γίνονται χρυσοί ή πλατινένιοι. Η επιτυχία της αποτυπώνεται επί σκηνής στο Olympia τον Οκτώβριο του 1967. Συνεχίζει, ωστόσο, να ηχογραφεί και στα γερμανικά και στα αγγλικά. Το 1969, κυκλοφορεί το “Over and Over”, ο πρώτος της δίσκος στην αγγλική αγορά που παραμένει στα charts περισσότερο από 100 εβδομάδες. Οι επιτυχίες στις πέντε ηπείρους συνεχίζονται αδιάκοπα: το 1974, αποκτά 19 χρυσούς δίσκους στην Αυστραλία, 9 στη Νέα Ζηλανδία και 12 στην Ευρώπη, καθώς και ένα διαμαντένιο δίσκο στην Ολλανδία για τις πωλήσεις του θρυλικού δίσκου “NANA’s book of songs”. Το 1975, φωτογραφίζεται για πρώτη φορά μπροστά σε έναν τοίχο με χρυσούς δίσκους που προέρχονται από τις 5 ηπείρους. Σημειώνουμε, ως σπανιότατη για την εποχή διάκριση και μια χρυσή κασέτα. Δίνει επίσης συναυλίες τεσσάρων εβδομάδων στο Olympia, όπου η δισκογραφική της εταιρεία της απονέμει 69 χρυσούς και πλατινένιους δίσκους, από τις πέντε ηπείρους. Στην αρχή της δεκαετίας του ’80, το καινούργιο της hit “Je chante avec toi liberte”, βασισμένο στη κλασσική μελωδία από το Nabucco του Verdi διασκευασμένο επίσης στα αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά και πορτογαλικά, γίνεται νούμερο 1 σε πωλήσεις στη Γαλλία, όπου ο δίσκος γίνεται δύο φορές πλατινένιος. Την ίδια χρονιά, τιμάται με το “Golden Ticket” για περισσότερα από 100.000 εισιτήρια που πωλήθηκαν σε λίγες μέρες για την περιοδεία της στη Γερμανία. Το 1987, στο απώγειο της δημοτικότητάς της, κυκλοφορεί δύο δίσκους στα αγγλικά: “Love me tender” για την αγορά του Καναδά και ένα ακόμα για την διεθνή αγορά με παραγωγό τον Tony Visconti και τίτλο “Νάνα”. Την ίδια χρονιά κυκλοφορούν τρεις ακόμα δίσκοι: ένας γερμανικός, ένας γαλλικός και ένας ισπανικός. Τον Σεπτεμβριο, ξαναγυρνά στην Ελλάδα και τραγουδά ξανά για μια βραδιά στο Ηρώδειο. Ακολουθεί μια συναυλία στο Ολυμπιακό Στάδιο μπροστά σε 100.000 Αθηναίους, όπου ξανασμίγει με τον Μάνο Χατζιδάκι. Η συναυλία αυτή γίνεται αφορμή να ξανασυνεργαστεί με τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Νίκο Γκάτσο ηχογραφώντας τον δίσκο “Οι Μύθοι μιας Γυναίκας”. Θα τελειώσει τη χρονιά με μια περιοδεία ενός μήνα σε έξι χώρες της Ασίας, όπου την θεωρούν ένα πραγματικό ζωντανό θρύλο: Κορέα, Σιγκαπούρη, Χονγκ – Κονγκ, Μαλαισία, Ταϊλάνδη, Ταϊβάν θα την υποδεχθούν ως βασίλισσα. Το 1988 είναι, δισκογραφικά, μια σημαντική χρονιά: στην Ελλάδα ξανασυναντιέται με τον Μάνο Χατζιδάκι και το Νίκο Γκάτσο που γράφουν ειδικά γι’ αυτήν την μουσική και τους στίχους του δίσκου “Οι Μύθοι μιας Γυναίκας”, ενώ στη Γαλλία ηχογραφεί ένα διπλό δίσκο κλασσικής μουσικής ως ανάμνηση των χρόνων που πέρασε στο Ωδείο Αθηνών. Τη δεκαετία του ’90 συνεχίζει να ηχογραφεί τακτικά σε πέντε γλώσσες : γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά και ελληνικά. Το 1990, το “Only love”, μια συλλογή με τις πιο μεγάλες αγγλικές επιτυχίες της κυκλοφορεί στις Η.Π.Α. και πουλά εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα. Η δεκαετία του ’90 κυλάει με περιοδείες σε όλον τον κόσμο, πολλές από τις οποίες δίνει ως Πρέσβειρα Καλής Θέλησης της Unicef, διαθέτοντας τα έσοδά τους για τις ανάγκες των παιδιών σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
