Γεννήθηκε το 1899 στον Πειραιά.
Κατ’ αρχήν εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων αλλά τελικά επέλεξε τα νομικά.
Έκανε τα πρώτα του βήματα στο θέατρο ως ηθοποιός το 1919. Στην Αυστρία σπούδασε θέατρο, ιστορία τέχνης και αρχαία ελληνική φιλολογία και μαθήτευσε στο Βερολίνο δίπλα στο Μαξ Ράινχαρντ.
Το 1933 επιστρέφει στην Ελλάδα όπου εργάζεται ως σκηνοθέτης στο Βασιλικό θέατρο αλλά και στο «Θέατρο Ωδείου». Έκανε την πρώτη του σκηνοθετική εμφάνιση με το μουσικό δράμα του Καλομοίρη «Το δαχτυλίδι της μάνας».
Αργότερα διετέλεσε σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, του οποίου ανέλαβε και τη διεύθυνση κατά τους χρόνους 1946-1950 και 1953-1955. Το 1950 ίδρυσε την «Ελληνική Σκηνή» και το 1957 το «Πειραϊκό Θέατρο».
Σκηνοθέτησε πολλά έργα του παγκόσμιου κλασικού αλλά και νεότερου δραματολογίου αλλά και Σαίξπηρ και έργα της αρχαίας δραματουργίας. Η σκηνοθεσία του στην Ηλέκτρα και στον Άμλετ, τα οποία ο θίασος του Βασιλικού Θεάτρου ανέβασε το 1939 στην Αγγλία και τη Γερμανία, προκάλεσε τις πλέον ενθουσιώδεις κριτικές των ειδικών του χώρου.
Η παράσταση της τριλογίας του Αισχύλου Ορέστεια στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού το 1949, παρουσία της πολιτειακής και πολιτικής αρχής της χώρας, θεωρήθηκε ως εξαιρετικό καλλιτεχνικό επίτευγμα.
Έφυγε από τη ζωή στις 20 Δεκεμβρίου 1981
