Σταύρος Παράβας

Hθοποιός.
Γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1935 στο συνοικισμό της Αθήνας, Τουρκοβούνια. Οι γονείς του είχαν μικρασιατικές ρίζες. Για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του βγήκε από μικρός στη βιοπάλη, κάνοντας διάφορα θελήματα.

Ο πρώτος που διέκρινε την καλλιτεχνική του φλέβα ήταν ο καθηγητής του της ωδικής στο πέμπτο γυμνάσιο Αθηνών όπου φοιτούσε. Πριν τελειώσει το σχολείο και παρά τις αντιδράσεις των οικείων του γράφτηκε στη δραματική σχολή του Κώστα Μιχαηλίδη, ο οποίος αξιολογώντας το ταλέντο του τον κράτησε στη σχολή χωρίς την καταβολή διδάκτρων.

Κατά τη δικτατορία του Ιωαννίδη εξορίστηκε στη Γυάρο.

Παντρεύτηκε τη Βρετανίδα, Αν και μαζί της απέκτησε τρία παιδιά: τη Βανέσα, τη Μάρθα και τον Τζόναθαν. Ο αιφνίδιος θάνατος του τελευταίου τον κλόνισε ψυχικά.

Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1955 στην παράσταση «Το πρώτο ψέμα» με το θίασο Κατερίνας. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τη Βίλμα Κύρου και αμέσως μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Κώστα Χατζηχρήστο. Με την ηθοποιό και χορεύτρια Ελένη Προκοπίου έπαιξαν σε πολλές ταινίες μαζί, ενώ συνεργάστηκαν και στο θέατρο.

Τη δεκαετία του 70 στράφηκε στην επιθεώρηση. Η παράσταση «Ντιρλαντά» αποτέλεσε και την αφορμή για τον εξορισμό του. Την αμέσως επόμενη δεκαετία μεταπήδησε σε περισσότερο κλασικούς ρόλους. Η πρώτη του εμφάνιση στην Επίδαυρος ήταν στον Πλούτο του Αριστοφάνη.

Στον κινηματογράφο η πρώτη του εμφάνιση ήταν το 1960 στην ταινία «Χριστίνα». Ακολούθησε συμμετοχή σε περίπου ακόμη 50 ταινίες, κυρίως σε κωμικούς ρόλους.

Τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 συμμετείχε και σε ορισμένες τηλεοπτικές σειρές.

Το Φεβρουάριο του 2007 αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας, καρδιακή ανεπάρκεια, πολλαπλά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδεια και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια με την καρδιά του, τα οποία όμως ξεπέρασε.

Πέθανε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2008 από ανακοπή καρδιάς και κηδεύτηκε δύο μέρες αργότερα δημοσία δαπάνη.

Πηγή: wikipedia