Ο Χρίστος Τσιγγιρίδης γεννήθηκε στη Φιλιππούπολη της Ανατολικής Ρωμυλίας. Στις αρχές του 20ου αιώνα λόγω της πολιτικής κατάστασης στην περιοχή η οικογένεια του καταφεύγει στη Γερμανία όπου και ασχολείται με την πώληση και διανομή ειδών καπνού.
Με τα έσοδα από αυτή τη δραστηριότητα ο Χρίστος Τσιγγιρίδης καταφέρνει να τελειώσει τη σχολή ηλεκτρικών μηχανημάτων στη Στουτγκάρδη. Το 1918 επιστρέφει στην Ελλάδα με τη σύζυγό του, γόνο αριστοκρατικής οικογένειας, Μαρία Φόγκελ. Εγκαθίσταται αρχικά στη Λάρισα όπου και αναλαμβάνει τη διεύθυνση της εταιρείας ηλεκτροφωτισμού της πόλης.
Όραμά του όμως, από τα χρόνια των σπουδών του ακόμα, είναι η ίδρυση ραδιοσταθμού. Για αυτό και μετακομίζει στη Θεσσαλονίκη, όπου από το σπίτι του κάνει τις πρώτες δοκιμές. Σταθμός για την πορεία του στάθηκε η 1η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης το 1926, όπου ο Τσιγγιρίδης πουλά μεγάφωνα και ενισχυτές, άγνωστα ακόμα στη Ελληνική αγορά, τα οποία προκαλούν το θαυμασμό. Ο όρος μεγάφωνο ήταν άγνωστος και έτσι ο Τσιγγιρίδης το μετέφρασε ως ‘Μέγας Λέκτης’ από τον αγγλικό όρο Loudspeaker.
Στην Έκθεση έμελλε να κάνει το όνειρό του πράξη στήνοντας έναν ραδιοφωνικό δέκτη. Τα μεγάφωνά του διαφήμιζαν τους εκθέτες και έπαιζαν μουσική.
Τo 1928, πάλι στο πλαίσιο της ΔΕΘ, o Χρίστος Τσιγγιρίδης στήνει τον πομπό του, ισχύος πια 400 Watt, ο οποίος λειτουργεί μόνο κατά τη διάρκεια της έκθεσης. Ο Πρώτος Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ελλάδας, των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης ήταν πραγματικότητα!
Πια τη δεκαετία του ’30 από τον Σταθμό του Τσιγγιρίδη το μουσικό πρόγραμμα αποτελούνταν από ζωντανές εκτελέσεις κομματιών από τραγουδιστές και οργανοπαίχτες, μέσα στο στούντιο. Λίγο πριν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αφού ο φασισμός είχε ήδη κάνει αισθητή την παρουσία του στην Ευρώπη, ο ραδιοσταθμός Τσιγγιρίδη παρενέβαλε σκοπίμως τον προπαγανδιστικό φασιστικό ραδιοφωνικό σταθμό του Μπάρι. Από το ραδιοσταθμό Θεσσαλονίκης ενημερώθηκαν επίσης οι Θεσσαλονικείς την εισβολή των Ιταλών, καθώς το σήμα του ραδιοσταθμού Αθηνών δεν έφτανε στη Θεσσαλονίκη.
Με την είσοδο των Ναζί στην πόλη ο πομπός του ραδιοφωνικού σταθμού κατασχέθηκε και ο ίδιος ο Τσιγγιρίδης φυλακίστηκε. Οι Γερμανοί όμως δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν μόνοι τους τον πομπό και έτσι τον αποφυλάκισαν την επόμενη μέρα.
Οι δέκτες είχαν σφραγιστεί από τους κατακτητές κι έτσι ο Τσιγγιρίδης άκουγε το BBC στον δικό του δέκτη (τον οποίο οι Γερμανοί είχαν αφήσει ασφράγιστο για να μπορούν να αναμεταδίδουν διάφορους γερμανικούς σταθμούς) και μετέφερε τα νέα στους γύρω, όταν πήγαινε στο καφενείο.
Μάλιστα μια φορά κινδύνεψε να τον πιάσουν επ΄ αυτοφώρω, όμως χάρις στην ετοιμότητά του, πρόλαβε και γύρισε το καντράν σε γερμανικό σταθμό.
Το 1947 ο πομπός του Τσιγγιρίδη εξάγοράζεται από το ΕΙΡ, το οποίο αποφασίζει να μην αξιοποιήσει τη γνώση και την εμπειρία του.
Τελικά φεύγει από τη ζωή στις 17 Δεκεμβρίου του 1947.
